نکته فنی 23 آذر ماه «خودروکار»؛
خودروها از نظر جایگاه قرارگیری موتور 3 دسته هستند؛ موتور عقب، موتور وسط و موتور جلو، که هر کدام از این سیستمها دارای مزایا و معایبی هستند.
به گزارش خبرنگار خودروکار، قرارگیری موتور در خودرو به نوع آن و همچنین طراحی سایر قسمت‌های خودرو مربوط است.
موتور جلو
می‌توان گفت اکثر خودروهای تولید انبوه شهری موتور جلو و دیفرانسیل جلو هستند(نیروی موتور به محور جلو منتقل می‌شود). مهندسی این خودروها از خودروهای موتور عقب بسیار آسان‌تر بوده و به طراحان این اجاره را می‌دهد تا فضای بیشتری برای سرنشینان در داخل خودرو طراحی کنند. اما یکی از ضعف‌های بزرگ خودروهای موتور جلو، این است که در خودروهای اسپرت که دیفرانسیل عقب هستند، هنگام انتقال نیرو از موتور در قسمت جلوی خودرو به محور عقب، طی این مسیر مقداری انرژی به هدر می‌رود و خودرو نمی‌تواند از 100 درصد نیروی خودش استفاده کند. همچنین به دلیل سنگین بودن قسمت جلوی ماشین، مسافت ترمزگیری خودروهای موتور جلو، بیشتر از موتور عقب‌ها است.
موتور عقب
در این دسته از خودروها، موتور در جایی که به اسم صندوق عقب می‌شناسیم قرار دارد. این سیستم قرارگیری پیشرانه بیشتر در خودروهای اسپرت، به دلیل کارایی بسیار زیاد، رایج است. در این دسته از خودروها، سنگینی خودرو در قسمت عقب قرار دارد و نیروی موتور مستقیما و بدون هدر رفتن به محور عقب منتقل می‌شود. همچنین این خودرو از نظر ابعاد، کوچک‌تر از موتور جلوها هستند و این امر به هندلیگ خودرو کمک بسیاری میکند.
موتور وسط
خودروهایی که پیشرانه آن‌ها در قسمت میانی خودرو قرار دارد کمیاب‌ترین دسته هستند. از نظر مهندسی، صحیح‌ترین محل قرارگیری موتور، قسمت میانی خودرو است به چند دلیل: موتور در نزدیکی محور عقب که نیرو به آن منتقل می‌شود، قرار دارد و همچنین مرکز ثقل در قسمت میانی قرار دارد که کشش و هندلینگ بسیار خوبی به این خودروها می‌دهد و باعث می‌شود تا تعادل خودرو در سرعت‌های بالا و در سر پیچ‌ها بهتر حفظ شود.
خبرنگار خودروکار: مازیار جعفریه
انتهای پیام/
روزنامه های اقتصادی
آخرین اخبار
