این روزها در حالی بحث بر سر چالش شهرداری و خودروهای هیبریدی بالا گرفته که با توجه به قیمت این مدل خودروها، بسیاری از مشتریان برای خرید آنها نیاز به مشوق های خاص خود دارند.
یکی از مهمترین این مشوق ها، تردد آزادانه در محدوده طرح ترافیک است، موضوعی که البته در حال حاضر به یک چالش تبدیل شده است.
به گزارش خبرنگار خودروکار، ترویج خودروهای هیبریدی با توجه به آلایندگی حداقلی، یکی از راهکارهای اساسی در دنیا برای کاهش آلایندگی به شمار می رود که در ابرشهرهای جهان به کار گرفته شده است.
در ایران نیز با توجه به اینکه کلانشهرهایی مانند تهران و اصفهان و مشهد، با مشکلات آلایندگی دست و پنجه نرم کرده و هر ساله شهروندان زیادی جان خود را به دلیل آلوده بودن هوا از دست می دهند، دولت و مجلس شورای اسلامی رویکردی مثبت به خودروهای هیبریدی داشته و دارند.
بر این اساس، تعرفه ای حداقلی (چهار درصد) برای ورود خودروهای هیبریدی به کشور در نظر گرفته شده و این موضوع انگیزه مناسبی به مشتریان برای خرید هیبریدها داده است. با این حال، مسئله دیگری که می تواند انگیزه مشتریان را برای خرید این مدل خودروها بالا ببرد، مجوز تردد آزادانه هیبریدها در محدوده طرح ترافیک است. اگرچه پیش تر شهرداری قائل به این موضوع بود، اما در مصوبه چندی پیش شورای شهر، اخذ هزینه 50 درصدی طرح ترافیک از مالکان خودروهای هیبریدی به تصویب رسیده است.
با این حساب، هیبریدسوارها نیز برای دریافت طرح ترافیک باید مبلغ بالایی را به شهرداری پرداخت کنند و این موضوع می تواند به نوبه خود تا حدی از انگیزه خرید چنین خودروهایی بکاهد. هرچند مسوولان شهرداری تهران معتقدند 50 درصد هزینه طرح ترافیک،برای مالکان و مشتریان خودروهای هیبریدی به اصطلاح پولی نیست، اما مسئله اینجاست که وقتی خودرویی آلایندگی ندارد و یا دارای آلایندگی حداقلی است، چرا باید مالیات و عوارض (بابت طرح ترافیک) به شهرداری بپردازد؟
به نظر می رسد با چنین اقداماتی، از انگیزه مشتریان برای خرید خودروهای کم آلاینده و پاک از جمله هیبریدها کاسته خواهد شد و بنابراین باید از شهرداری پرسید ملاک برای اخذ مالیات از مالکان هیبریدها چیست؟ آیا صرف پولدار بودن آنها می تواند توجیه مالیات گیری از هیبریدسوارها باشد؟
انتهای پیام/
روزنامه های اقتصادی
آخرین اخبار
