یادداشت/
فناوری خودروهای بدون راننده و موتورهای برقی توجه زیادی را به خود جلب کرده‌اند و به اعتقاد صاحب نظران پتانسیل بالایی در این فناوری‌ها نهفته است. اما، توسعه، رشد و بکارگیری این فناوری‌ها در 15 سال آتی بستگی به میزان فائق آمدن بر برخی موانع دارد.
به گزارش خودروکار، این ترجمه برگردان گزارش شرکت مکینزی تحت عنوان «انقلاب در صنعت خودرو؛ چشم‌انداز سال ۲۰۳۰» است که در ۲۰ صفحه منتشر شده و در شش بخش مجزا ارائه خواهد شد. بخش اول گزارش شامل ساختار و کلیات چشم‌انداز صنعت خودرو بود. بخش دوم به تحول بازار‌ها و منابع سرمایه‌ای صنعت پرداخت. در بخش سوم به تغییرات ترجیحات مشتریان تحلیل شد. در این بخش روند تحولات فناوری‌ها در چشم‌انداز سال ۲۰۳۰ بررسی می‌شود. این گزارش چشم‌انداز شفافی را از آیندهٔ ۱۵ الی ۲۰ ساله صنعت خودروی جهان ارائه می‌دهد. بخش چهارم
فناوری خودروهای بدون راننده و موتورهای برقی توجه زیادی را به خود جلب کرده‌اند و به اعتقاد صاحب‌نظران پتانسیل بالایی در این فناوری‌ها نهفته است. اما، توسعه، رشد و بکارگیری این فناوری‌ها در ۱۵ سال آتی بستگی به میزان فائق آمدن بر برخی موانع دارد.
۱. به محض اینکه برخی موانع قانونی و فناورانه جهت بکارگیری خودروهای بدون راننده در شهر‌ها مرتفع شود، پیش‌بینی می‌شود حدود پانزده درصد خودروهای جدید در سال ۲۰۳۰ بدون راننده باشند.
واقعیت آن است که تجاری‌سازی خودروهای تماماً بدون راننده به برخی دلایل (Autonomous Vehicles) تا سال ۲۰۲۰ امکان‌پذیر نخواهد بود. اما در همین حین، سیستم‌های پیشرفته کمک‌راننده (ADAS) نقشی کلیدی در آماده‌سازی ذهنی قانون‌گذاران، مصرف‌کنندگان، و شرکت‌ها برای جایگزینی خودرو به جای راننده خواهند داشت.
پس از معرفی ADASها چالش‌هایی در این زمینه به وجود آمد: قیمت‌گذاری، درک مشتریان نسبت به این سیستم‌ها، و مباحث مربوط به امنیت و ایمنی. اساسا نمی‌توان از چالش‌های پیش‌روی توسعهٔ فناوری چشم‌پوشی کرد و می‌توان به جرات گفت تاخیری که بین نسل‌های مختلف خودروهای بدون راننده روی خواهد داد در همین زمینه خواهد بود. آنچه مشهود است بین نسل کنونی خودروهای بدون راننده، یعنی خودروهای بدون راننده شرطی که به راننده این اجازه را می‌دهد که در مواردی کنترل خودرو را بدست بگیرد (سطح ۳ خودروهای بدون راننده براساس تعریف اداره ملی ترافیک بزرگراه‌های ایالات متحده NHTSA)، و دستیابی به خودروهای تماماً بدون راننده، که اجازهٔ هیچگونه دخالت را به راننده نمی‌دهد (نسل ۴ NHTSA)، شکافی وجود دارد که بخش اعظمی از آن مربوط به توسعه نیافتگی فناوری است. نقش‌آفرینان در حوزهٔ فناوری و استارت‌آپ‌ها نقش کلیدی در دستیابی به این سطح از فناوری خواهند داشت.
از سوی دیگر، قوانین و پذیر ش مصرف‌کنندگان، باعث بروز برخی موانع سر راه خودروهای بدون راننده خواهد شد. اما به محض اینکه این موانع برچیده شد، خودروهای بدون راننده ارزش پیشنهادی بالایی برای مصرف‌کنندگان ایجاد خواهند کرد (برای مثال تصور کنید حین سفر بتوانید براحتی از رسانه‌های اجتماعی اینترنتی استفاده کنید یا براحتی بدون نگرانی حین سفر قادر به استراحت درون خودرو باشید).
براساس سناریویی بسیار خوشبینانه می‌توان تخمین زد که حدود ۵۰ درصد خودروهای بفروش رفته در سال ۲۰۳۰ سطح بالایی از خودکاری خواهند داشت و حدود ۱۵ درصد تماماً بدون راننده خواهند بود.
1. هم‌اکنون، خودروهای الکتریکی جایگاه رقابتی خود را بدست آورده و به عنوان موتورهایی با آلایندگی صفر در بازار شناخته می‌شوند. در آینده، سرعت بکارگیری آن‌ها فارغ از رشد فناوری، در سطوح محلی بسیار بیشتر خواهد بود
در سال‌های آتی، قوانین سختگیرانه‌تر در زمینه آلایندگی خودرو‌ها، هزینه‌های پایین‌تر باتری، وفور ایستگاه‌های شارژ باتری، و افزایش نرخ پذیرش مشتریان، شتابی پیشرونده و قوی در زمینه نفوذ خودروهای الکتریکی (هیبریدی، برقی، باتری‌های الکتریکی، و سلول‌های سوختی) ایجاد خواهد کرد. سرعت بکارگیری این فناوری بسته به میزان کشش مشتریان (تاحدودی به هزینه‌ها وابسته خواهد بود) و میزان فشار قانونی (سطح الزام و فشار این موضوع در مناطق مختلف محلی متفاوت خواهد بود) تعیین خواهد شد.
بنابراین در سال ۲۰۳۰، سهم خودروهای الکتریکی بین ۱۰ الی ۵۰ درصد کل خودروهای به فروش رفته خواهد بود. نرخ بکارگیری در کشورهای توسعه‌یافته، شهرهای پرتراکم از حیث جمعیت با محدودیت‌های قانونی در زمینهٔ آلایندگی، و انگیزاننده‌های اضافی برای مصرف‌کنندگان، (مانند معافیت‌های مالیاتی، امتیازهای ویژه پارکینگ و یا رانندگی) بسیار بالا خواهد بود. نفوذ شبکه‌های فروش در شهرهای کوچک‌تر و مناطق روستایی به دلیل نبود زیرساخت‌های شارژ و وابستگی بالا‌تر به خودرو در این مناطق، پایین‌تر خواهد بود.
بهبود مستمر در فناوری باتری‌ها و هزینه‌های مرتبط، باعث خواهد شد که تفاوت‌های محلی زیاد به چشم نیایند و انتظار می‌رود خودروهای الکتریکی سهم بالاتری از فروش خودرو‌ها را شامل شود (نمایهٔ ۲). در طول دههٔ آتی با کاهش هزینه‌های باتری به ۱۵۰ الی ۲۰۰ دلار در هر کیلووات، در مقایسه با خودروهای سنتی مزیت قیمتی بدست خواهد آمد. این موضوع دلیل اصلی پیشرانی و تسریع‌کننده نفوذ این نوع از خودرو‌ها خواهد بود. پیشرفت‌ها در زمینهٔ فناوری‌های شارژ، طول مدت شارژ، و آگاهی نسبت به این مساله، ارزش پیشنهادی به مشتریان را بهبود خواهد داد. در عین حال، توجه به این مساله ضروری است که خودروهای الکتریکی بخش از خودروهای هیبریدی هستند، و این به معنای آن است که حتی پس از سال ۲۰۳۰، هنوز موتورهای درون‌سوز جایگاه خود در بازار حفظ خواهند کرد
ادامه دارد...
احمد اسماعیلی- مترجم، تحلیلگر صنعت خودرو و کار‌شناس ارشد پروژه ملی آینده نگاری خودروی هوشمند
انتهای پیام/
روزنامه های اقتصادی
آخرین اخبار
