تاکسی های اینترنتی آمریکاییِ اوبر و لیفت، برای رأی نیاوردن قانون در کالیفرنیا هزینه های سنگینی صرف می کنند تا مجبور به پرداخت هزینه های سنگین تر حق و حقوق کارگران موقت نباشند.
به گزارش خودروکار، دو شرکت فناوری اوبر Uber و لیفت Lyft جمعاً 100 میلیون دلار در کالیفرنیا هزینه کرده اند تا رأی گیری ماه نوامبر (آبان ماه) قانون حمایت از رانندگان اینترنتی رأی نیاورد. بر اساس این قانون رانندگان و کارگران موقت یا در اصطلاح gig workers باید با حقوق و مزایای کارگری استخدام شوند.
با محاسبات تحلیل گران مالی در صورت رأی آوردن این قانون، دو شرکت اوبر و لیفت سالانه مجبور به پرداخت 392 میلیون دلار برای جبران خدمت و مالیات کارگران موقت و رانندگان تحت پوشش خود می شوند، حتی اگر تعداد آنها را تا حد ممکن کاهش دهند.
بر اساس پژوهش پرداخت رانندگان در دانشگاه کورنل Cornell University به طور متوسط هر کارگر برای این شرکت ها سالانه به طور متوسط 7700 دلار هزینه ایجاد خواهد کرد. در ایالات کالیفرنیا به ازای هر کارگر هم 4560 دلار مالیات اخذ می شود. 3140 دلار هم بابت بیمه و جبران خدمت هزینه خواهد شد. این مبالغ در ایالت کالیفرنیا برای هر کارگر اجباری است.
شرکت های تاکسی های اینترنتی هم اعتقاد دارند که برای جبران این هزینه ها، ناچار می شوند قیمت خدمات را بالا ببرند که به طور طبیعی از تقاضای مشتریان می کاهد و دوباره همین عامل باعث می شود که در تراز مالی باز هم امکان جبران این خسارت و زیان فراهم نشود.
حتی اوبر و لیفت می گویند اگر در کالیفرنیا این قانون رأی بیاورد، این بازار را ترک خواهند کرد. این در حالی است که کالیفرنیا اگر کشور بود، مقام پنجم اقتصاد جهانی می شد و ترک چنین بازاری خیلی هم اقتصادی نیست. اما نکته این جا است که اگر ایالات کالیفرنیا بتواند حق و حقوق کارگران را اعاده کند، روندی خواهد شد که سایر ایالت ها در آمریکا همین روند را در پیش بگیرند. در صورت رأی آوردن این قانون در ماه نوامبر، از ماه ژانویه سال 2021 اجرایی می شود.
رأی نیاوردن این قانون به معنی آن است که کارگران موقت اوبر، لیفت، دوردش DoorDash به عنوان کارگر یا کارمند استخدامی طبقه بندی نمی شوند و از مزایای بیمه درمانی، بیمه بازنشستگی، بیمه بیکاری و حقوق و مزایای کارگری برخوردار نمی شوند.
این که کارگران موقت به عنوان استخدامی تلقی شده و از مزایای استخدام برخوردار شوند یکی از مسائل جنجالی ملی در سیاست آمریکا است. جو بایدن و سناتور کامالا هریس هر دو با تمام قدرت از رأی آوردن این قانون در کالیفرنیا حمایت کرده اند. از آن سو، رونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در کمپین تبلیغاتی خود به طور مستقیم در مورد رأی گیری این قانون موضع نشان نداده است اما به طور کلی در سطح ملی اعتقاد دارد که کمپانی های خصوصی باید دست بازتری در قراردادهای کاری خود داشته باشند و از این جهت باید استقلال آنها حفظ شود. وزیر کار دولت ترامپ هم در 22 سپتامبر به وضوح از قانون در شرف رأی گیری در کالیفرنیا انتقاد کرده است.
9 درصد از سواری و تحویل غذای جهانی اوبر در سال 2019 در ایالت کالیفرنیا به ارزش 1.63 میلیارد دلار اتفاق افتاده است. البته کالیفرنیا کمی نسبت به سایر ایالت ها درآمدهایی ایجاد می کند که حاصل نرخ بهره، میزان مالیات و از این قبیل موارد است که قابل چشم پوشی است.
لیفت که فقط در آمریکا و کانادا فعال است و در تحویل غذا هم فعالیت نمی کند 16 درصد از بازارش در کالیفرنیا است. به بیان دیگر 576 میلیون دلار از گردش مالی لیفت در ایالت کالیفرنیا محقق می شود.
اوبر و لیفت اعتقاد دارند که رانندگان به عنوان قرارداد مستقل به حساب می آیند چون خودشان برنامه زمانبندی کاری برای خود تعیین می کنند و اجباری برای حضور در برخی از ساعت های روز ندارند نمی توانند از مزایای کارگران استخدامی بهره مند شوند. این دو شرکت اعتقاد دارند که اکثر رانندگان آنها اصلا علاقه ای به استخدام ندارند و ترجیح می دهند که ساعت های کاری شان را خودشان تعیین کنند. خیلی از آنها زیر 25 ساعت در هفته کار می کنند. اکثر کسانی که در این تاکسی های اینترنتی مشغول به کار می شوند به عنوان درآمد اضافه خانوار به آن نگاه می کنند.
در صورتی که اوبر مجبور به رعایت این قانون شود، تعداد کارکنان تمام وقت آن به 51 هزار نفر تقلیل یافته و فقط 76 درصد از تعداد فعلی باقی می مانند. حتی اوبر مجبور می شود برای جبران هزینه های مزایای کارگران، از پرداخت نقدی به آنها بکاهد تا بخشی از هزینه های مالیاتی را نیز کم کند.
مدیران ارشد لیفت هم گفته اند که تعداد کارگران و کارکنان خود در کالیفرنیا را کاهش خواهند داد.
منبع: سایپانیوز
انتهای پیام/
روزنامه های اقتصادی
آخرین اخبار
