بررسی ایویکو دیلی 4×4 آفرود + عکس

به گزارش خودروکار، این شرکت امیدوار است که با عرضه‌ی جدیدترین نسخه‌ی دیلی 4×4 این ذهنیت را تغییر دهد. به منظور بررسی دیلی 4×4 ما در مرکز تمرین Werribee به تیم ایویکو ملحق شدیم. در آنجا این شانس را داشتیم تا نمونه‌های مختلف تک کابین و دو کابین این خودرو را با گزینه‌های متفاوت لاستیک‌های روی جاده و آفرود آزمایش نماییم. بزرگ‌ترین تغییر دیلی 4×4 وجود کابین جدید است که رتبه‌بندی تصادفات ECE-R29 را برای خودروهای تجاری دریافت نموده و همچنین پیشرانه‌ی بازنگری شده‌ی یورو 6 نیز در این خودرو مورد استفاده قرار گرفته است.

بهای آغازی مدل تک کابین 88 هزار دلار استرالیا و بهای مدل دو کابین 94 هزار دلار است. سرکوب صدای ورودی و همچنین عدم ورود گردوغبار از نتایج مستقیم کابین بهبود یافته‌ی این خودرو هستند. به علاوه این کابین باعث ایجاد سواری نرم‌تر برای همه‌ی سرنشینان شده است.

ایمنی خودرو نیز با معرفی ESP9 که دربردارنده‌ی تمام تجهیزات ایمنی نظیر EBD،ESP و ASR است بهبود یافته و همچنین شاهد عرضه‌ی سیستم‌های DTC (کنترل گشتاور درگ)،ALC (کنترل فعال بار)،TSM (کاهش نوسان تریلر) و … هستیم. درحالی‌که دیلی 4×4 فاقد ایربگ است اما انتظار می‌رود که ایربگ راننده و سرنشین جلو از ماه مارس 2017 در دسترس باشند.

به خاطر استفاده از صندلی بادی ISRI راننده و سرنشین جلو در بهترین حالت خود خواهند بود. این اولین باری است که ما این شانس را داشتیم تا خودرویی با این صندلی را امتحان کنیم. این صندلی‌ها به لطف جابجایی زیادتر در دست‌اندازها بهبود چشمگیری را در بحث راحتی نشان می‌دهند.

از نمای خارجی دیدن اینکه دیلی 4×4 از طراحی خاص ایتالیایی سود می‌برد چندان سخت نیست. خودرویی که ما تست کردیم از پوشش‌هایی بهره برده بود که ظاهر آن را به خودروهای نظامی پرتاب‌کننده موشک شبیه می‌کرد. اندازه‌ی خودرو را از روی عکس‌ها قضاوت نکنید. دیلی واقعاً بزرگ است.

کابین خودرو به اندازه‌ی ظاهر بیرونی آن جذاب و هیجان‌انگیز نیست. پلاستیک‌های خشن کابین را احاطه کرده و کنترل‌های سیستم صوتی نیز کوچک هستند.

سیستم اطلاعات سرگرمی خودرو از یک CD پلیر و اتصال بلوتوث تشکیل شده و به علاوه بر روی فرمان نیز کنترل‌های صدا و تلفن قرار دارند. نشان دهنده‌های پشت آمپر نیز شامل دمای پیشرانه، ظرفیت باک سوخت، دورشمار پیشرانه و یک LCD است که کامپیوتر سفری را تشکیل می‌دهد.

همچنین سیستم تهویه‌ی اتوماتیک، قفل‌های دیفرانسیل و مه شکن نیز در خودرو وجود دارند. داخل کابین نیز محفظه‌های ذخیره‌ای زیاد و نگه‌دارنده‌ی بطری به چشم می‌خورند.

زیر کاپوت ایویکو پیشرانه‌ی دیزل توربوی یورو 6 وجود دارد. این پیشرانه 4 سیلندر 3 لیتری از توربو با هندسه متغیر بهره می‌برد و توانایی تولید قدرت 168 اسب بخاری و گشتاور 400 نیوتون متری را دارد. این واحد قدرت به گیربکس 6 سرعته دستی متصل است. در حال حاضر گیربکس اتوماتیکی برای سفارش وجود ندارد.

باک سوخت خودرو 90 لیتری بوده و محفظه‌ی 25 لیتری نیز برای مایع ادبلو وجود دارد. به ازای هر 100 لیتر گازوئیل باید یک لیتر از ادبلو را نیز اضافه کرد.

ایویکو اعداد مربوط به مصرف سوخت این خودرو را اعلام نکرده اما با توجه به قدرت پیشرانه و وزن 2700 کیلوگرمی آن احتمالاً دیلی 4×4 بطور متوسط در چرخه ترکیبی مصرف سوخت 15 لیتری دارد.

این خودرو ظرفیت یدک کشی 3500 کیلوگرم بار را دارد. هر دو مدل تک و دو کابین با GVM 4495 کیلوگرمی عرضه می‌شود که به خودرو اجازه می‌دهد تا ظرفیت بار 1795 کیلویی برای مدل تک کابین و 1505 کیلویی برای مدل دو کابین داشته باشند.

زیر پوست خودرو شاهد سیستم تعلیق پارابولیک سه فنره در جلو به همراه میله پایدارکننده 24 میلی‌متری و سیستم تعلیق پارابولیک 4 فنره در عقب و جذب‌کننده‌های شوک تلسکوپی و میله پایدارکننده 28 میلی‌متری هستیم.

بی‌شک احساس‌برانگیزترین بخش دیلی 4×4 گیربکس انتقالی آن است. در شرایط معمولی این گیربکس 68 درصد گشتاور را به عقب و 32 درصد آن را به جلو منتقل می‌کند. پس از این راننده قادر است تا 24 دنده را انتخاب کند که نسبت‌های آن‌ها به 1:101 متغیر است.

علاوه بر این سیستم‌ها، دیفرانسیل جلو، مرکزی و عقبی قفل شونده نیز وجود دارد که این خودرو را تقریبا به جانوری همه‌جارو تبدیل می‌کند. دیلی 4×4 می‌تواند تا 660 میلی‌متر در آب غوطه‌ور شود.

خب تا حد کافی درباره‌ی مشخصات خودرو صحبت کردیم. اما سواری دیلی چگونه است؟

تمامی خودروهایی که ما آزمایش کردیم باری را حمل نمی‌کردند. همچنین این فرصت را داشتیم که از چرخ‌های استاندارد 6×17.5 اینچی، آفرود 6.5×16 سفارشی و آفرود 37 اینچی سفارشی استفاده کنیم.

استفاده از لاستیک‌های استاندارد باعث شده بود که سواری خودرو در برخی مسیرهای ناهموار به‌طور قابل‌توجهی خشن باشد. سفتی سواری خودرو با وجود صندلی بادی خنثی شده اما در برخی دست اندازها صندلی هم به‌طور کامل نمی‌توانست اثرات ناهمواری را خنثی کند.

لاستیک‌های 6.5×16 با دیواره بالاتر سواری خودرو را در مجموع دگرگون کرده بودند. دیواره‌ی بلندتر کمک کرد که خودرو بخش اعظمی از اثرات ناهمواری را جذب کرده و مانع انتقال آن‌ها به کابین شود. تنها محدودیت این لاستیک‌ها عدم تجاوز از سرعت 100 کیلومتر در ساعت است. با استفاده از لاستیک‌های دیواره کوتاه می‌توان تا 120 کیلومتر در ساعت حرکت نمود.

فرمان خودرو شبیه بسیاری از تراک های دیگر است و برای چرخاندن آن باید غربیلک را بیشتر بچرخانید. پاسخ پدال گاز نیز خوب بوده و پیشرانه حداکثر گشتاور را در دور 1250 تحویل می‌دهد.

در بحث توانایی‌های آفرود، تپه‌ای نبود که بتواند ایویکو دیلی 4×4 را متوقف کند. با استفاده از قفل دیفرانسیل مرکزی و سیستم‌های کمکی دیگر، دیلی انگار در پارک قدم می‌زد.

ما پیش‌ازاین برخی خودروهای همه‌جارو و دو کابین دیگر را نیز در این تأسیسات آزمایش کرده بودیم اما برخی نقاط وجود دارد که آن‌ها نمی‌توانند عبور کنند اما دیلی 4×4 به آسانی آن‌ها را رد می‌کند. اینجا هیچ داستان افسانه‌ای درباره‌ی استفاده از پدال‌ها وجود ندارد! ایویکو فقط به آسانی همه‌جا می‌رود.

و این دقیقاً نقطه قوت ایویکو است. دیلی فقط ساخته شده تا این کار را انجام دهد.

ما درصدد هستیم تا این خودرو را در جاده نیز تست کنیم تا ببینیم که در آنجا چه عملکردی دارد. تا آن زمان، غیرممکن است که خودرویی استاندارد با چنین توانایی را پیدا کنید. برای انجام این کار باید خودروی جاده‌ای موردنظر را بسیار تغییر داده و اصلاحات فراوانی را انجام دهید تا با ظرفیت‌های دیلی 4×4 برابری کند.