به گزارش خودروکار، زمانی صنعت کشور پیشرفت میکند که صنعت و دانشگاه ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر برقرار کنند. برای برقراری ارتباط بستگی دارد فارغالتحصیل چقدر خود را با محیط کار به طور عملی همراه کند اینکه بهواقع به دنبال انجام کار و یادگیری است یا خیر.
این فارغالتحصیلان دانشآموختگانی خام هستند که نیاز
به یادگیری در محیط کار دارند زیرا به لحاظ نظری آموزشهای لازم را
دیدهاند اما لازم است مطالب تئوری در اجرا عملیاتی شوند تا نتیجه
موردانتظار بهدست آید.به طور عموم تفکر تحصیلکردههای دانشگاهی این است که
باید بنشینند و کار عملی نداشته باشند در حالی که مهندس باید خود را با
وسایل کار مرتبط و عجین کند.
نشستن پشت میز و انتظار داشتن از منشی کارها را آنگونه که انتظار توسعه داشته باشیم پیش نمیبرد.یکی از عوامل عقبماندگی در بخش صنعت-دانشگاه همین است که فارغالتحصیلان بیتجربه هستند اما انتظارهای زیادی دارد در حالی که برای تشویق کارگران او نیز باید در کارهای یدی مشارکت مستقیم داشته باشد.
البته صنعتگر نیز باید مدیریت داشته باشند و برای ارتقای کارها از نیروهای متخصص استفاده کنند و با جذب این فارغالتحصیلان آنها را وارد سیستم تولید خود کنند و نیز با روابط دوستانه آنها را علاقهمند به صنعت کنند.یکی از بدبینیها این است که متاسفانه گاهی دیده میشود اطلاعات کارخانه به بیرون برده میشود و این عوامل دست بهدست هم میدهند و درنهایت منجر به این فاصله میشوند. دانشجویان در عمل باید به معنای واقعی وارد کار شوند تا اعتماد در دو طرف حاصل شود.
منبع: روزنامه گسترش صنعت
بهرام طیبی - فعال صنعت قطعه
انتهای یپام/